Sahabeden Ammar ve Bediüzzaman....

[mihmandar]

- Hicretin beşinci senesinde yaşanan Zâtürrika gazasından dönüyorduk. Gece karanlığı basınca yolda istirahate çekildik. Resulullah (sas) Hazretleri, 'Kim bizi düşmandan korumak için nöbetçi kalacak?' diye sordu. Biri muhacir, öteki de ensardan iki sahabi kalkıp nöbetçi kalmayı istediklerini söylediler. Resulullah (sas), 'Şu geçitte ikiniz de bekleyin, muhtemel bir düşman hücumundan bizi koruyun.' buyurdu. Onlar da oraya gidip beklemeye başladılar. Meğer müşriklerden bir kişi, 'Ben bunlardan bir adam öldürmeden geriye dönmem.' diye yemin ederek bizi takibe başlamış. Tam nöbetçilerin bekledikleri geçide gelmiş. O sırada nöbetçilerden biri olan Ammâr namaz kılıyor, öteki Abbad da yatmış uyuyormuş. Müşrik, karanlıkta namaz kılanın siluetini tam hedef alarak bir ok atmış. Ok doğruca gelip namazdaki Ammar'ın böğrüne saplanmış. Ammâr bir eliyle saplanan oku çıkarıp atarak namazına devam etmiş. Okun isabet etmediğini zanneden müşrik bir ok daha fırlatmış, Ammâr yine saplanan oku çıkarıp ayakta namaza devam etmiş, yine isabet ettiremediği zannıyla müşrik üçüncü okunu da atınca Ammâr rükûa eğilmiş, sonra da secdeye inmiş, yıkılıp da düştüğünü zanneden müşrik ise beklemeye başlamış. Ammâr secdeden sonra namazını bitirip uyuyan Abbad'ı uyandırmış, yaralarından kanların aktığını anlayan Abbad, arkadaşına çıkışmış:

- Neden beni ilk okta uyandırmadın da üç okun saplanmasına izin verdin bedenine? Ammâr da şu karşılığı vermiş:

- Vallahi namazda öyle bir sûreye başlamıştım ki, manasının derinliğinden duyduğum zevk ve heyecandan kendimi almadım. Hatta üçüncü okta da namazı bitiremeyecektim; ama bu oklarla ölürsem, Resulullah'ın nöbetini ihmal etmiş olurum da orduya bir ziyan gelir diye korktum namazı bitirip sana haber verme gereği duydum...

İşte sahabe... Bu nasıl bir derinlik, okuduğu Kur'an'ın manasına nasıl dalmışlık?..

İsterseniz burada Bediüzzaman gibi bir maneviyat büyüğünün yorumuna bir göz atalım. Diyor ki:

- Bir zaman kalbime geldi ki, niçin Muhyiddin-i Arabi gibi harika zatlar sahabelere yetişemiyorlar? Sonra namaz içinde (sübhane Rabbiye'l-âlâ) derken bu kelimenin manası inkişaf edip açıldı, bir parça hakikati göründü. O zaman dedim ki, keşke bir tek namaza bu kelime gibi muvaffak olsaydım, bir sene ibadetten daha iyi idi. Burada akla şu da gelebiliyor:

- Sakın benim gibi avamdan birinin namazı nerede, onların namazı nerede?.. demeyesiniz. Senin namazının içinde de onların kudsiyet ve makbuliyetinden bir çekirdek mevcuttur!.. Fark, çekirdeği ağaç haline getirebilmektedir... Sen çekirdekte kalmışsın, onlar aynı çekirdeği ağaç haline getirebilmişler. Çekirdekte onlarla ortağız, ağaç haline getiremesek de fidana dönüştürebiliriz, önümüz açıktır... Efendimiz (sas):

- Amellerin sevabı zorluğuna göredir! buyuruyor. Bugünün şartları ile nefis ve şeytan senin önüne bunca engelleri yığıyor, zorlaştırıyor.. sen ise bütün bu engelleri yine de aşıyor, namazın çekirdeğine sahip çıkıyorsun. Çekirdekte sahabe ile birliktesin, onun gibi ağaç haline getiremesen de fidana dönüştürebilirsin, yolun açıktır, buna engel yoktur...

13/02/2007 / AHMED ŞAHİN / Zaman Gazetesi
Kaynak : http://www.zaman.com.tr/webapp-tr/yazar ... ino=499592

[arava]

Yazının sonunun günümüzle bağlantısı çok faydalı olmuş.Yoksa benim gibiler ümitsizliğe kapılabiliyor (Allah muhafaza.)Sahabe Efendilerimizin namaza gösterdikleri ehemmiyeti öğrendikçe ben de daha dikkat etmeye çalışıyorum.Katkınız için Allah razı olsun.